Martin Ackermans droomt er al jaren van dat het Het Grote Geldschip eindelijk zijn thuishaven zal aandoen. Want hij leeft nog in de illusie dat Mega Veel Geld Gelukkig maakt… Aangestoken door het angstvirus van de Nationale Postcodeloterij, heeft hij een aantal jaren geleden besloten dan toch maar mee te doen. Ofschoon hij tevreden is met zijn buren en goed met ze kan opschieten, zou hij het wel erg sneu vinden als ene Caroline T., Hennie H., André van D., Lucia B., Volkert van der V. bij hem aanbelt met het bericht dat de hoogst ooit in Nederland in het 2e decennium van de 21e Eeuw gevallen Super-Mega-Kanjer-Jackpot van 333 miljoen euro, uitgerekend op zijn postcode is gevallen, terwijl hij – helaas pindakaas – nog geen deelnemer is… Om die nachtmerrie te vermijden, praat hij zijn maandelijkse bankoverschrijving naar de Postcodeloterij voor zichzelf goed met de gedachte dat er in 2011 samen met al die andere deelnemende Nederlanders een recordbedrag van 270 miljoen euro zal worden overgemaakt aan al Die Goede Doelen, waarvan veel in de Derde Wereld. Omdat het anno 2011 zo slecht gaat in Nederland, althans volgens sommige zogenaamde ‘Leiders’ (lees: leiders die het vermogen hebben grote groepen mensen in bepaalde verhaaltjes te kunnen laten geloven, waarbij met name op gevoelens van angst en tekort wordt ingespeeld), zou er waarschijnlijk helemaal geen eurocent meer vanuit ons arme Nederland naar die nòg armere mensen in de Derde Wereld zijn gegaan. De gedachte alleen al aan dat je op je vrije zaterdagavond alweer zou worden geconfronteerd met al die tv-beelden van hongerbuikjes en irritante strontvliegen (die het altijd op je onderlip gemunt hebben)… nee, dat nooit meer. Een mens wil ook wel eens rust. Daarom is er gelukkig voor mensen zoals Martin de Postcodeloterij.
